Heb jij het lef om te falen?

Durven falen, of in ieder geval het risico lopen te falen, daar moet je behoorlijk dapper voor zijn!

Wanneer je iets nieuws wilt bereiken, iets wilt veranderen, zal je het risico lopen te falen. Wanneer je dit risico niet neemt, heb je zekerheid, de zekerheid dat je zal falen. Dat je datgene dat je zo graag wilt niet zal bereiken.

Iedereen loopt regelmatig tegen het faalrisico aan. Ik wel in ieder geval. Soms kom ik met zulke vernuftige smoesjes dat ik ze bijna zelf ga geloven of niet eens door heb. Maar ergens blijft er dan toch een ontevreden gevoel hangen. Hier is het de kunst om dicht bij jezelf te blijven en goed te luisteren naar die brok in je keel of die steen op je maag. Waarom voel je je zo?

Als ik merk dat ik ergens heel erg tegenop zie maak ik afspraken met mijzelf. Ik plan in mijn agenda wanneer ik het ga doen. Ook hier schuilt nog een gevaar. Wanneer ik iets plan dat te groot is gebeurt het vaak toch niet. Hele grote of enge stappen moeten opgedeeld worden in behapbare kleinere stukken. Zodat er beweging blijft en ik iedere keer een stukje dichter bij mijn doel kom.

Ook hier is het weer heel belangrijk om goed te luisteren naar mijzelf. Vooral als het iets is dat ik heel erg spannend vind. Dan heb ik een neiging om de stapjes wel heel erg klein te maken. Het is dus de kunst om jezelf uit te dagen een stap te zetten die net haalbaar is. Niet te groot maar zeker ook niet te klein. Zo ga je maximaal vooruit en langzaam wen je aan datgene dat je zo eng vind. Leer je hoe je het, het beste aanpakt en wat te doen met obstakels. Langzaam aan ga je steeds sneller.

Jaren geleden, toen ik voor het eerst begon met bloggen, vond ik dit heel erg eng. Ik ben dyslectisch en ik was enorm bang te falen. Ik kon er dagen over doen om een blog te schrijven en dan nog eens een paar dagen om het lef te hebben de blog te plaatsen. Omdat ik het gevoel had dat ik toch iets te vertellen had, ben ik het wel gaan doen en blijven doen.  Tegenwoordig schrijf ik zelfs met plezier. Ik heb hulp durven vragen om mijn teksten na te kijken (en zelfs dat doe ik nu vaak niet meer) en zo heb ik bereikt wat ik graag wilde. Ik kan uiten wat ik te vertellen heb. Soms word het heel goed ontvangen en soms wat minder. Maar ik lig er niet meer wakker van en het stopt me niet het weer te doen.

Dus ook om je doelen te bereiken heb je behoorlijk wat zelfkennis, lef en persoonlijk leiderschap nodig. Zo leer je waar je jezelf belemmerd en met een beetje lef daag je jezelf uit om iedere keer de maximale stap te nemen. Iedere keer een stap zodat je niet stopt. Zo volg je jouw pad. Misschien kom je niet eens precies uit waar je gepland had, maar je komt wel waar je moet zijn.