Welke droom houdt jouw groei tegen?

Welke droom houdt jouw groei tegen?

“Als ik dit laat gaan heb ik al die jaren voor niets gevochten! Nee! Dat kan niet!

We hebben in een Voice Dialogue sessie net gesproken met een verstoten deel van haar. Een deel dat weldegelijk onderdeel is van haar persoonlijkheid maar dat ze om een waarschijnlijk toen heel goede reden ver weg heeft gestopt. Nu dit deel eindelijk weer eens gehoord werd kon het haar iets vertellen dat ze dus eigenlijk wel weet maar dat ze niet wilde weten.

Het was tijd om de enorme jacht om haar droom na te jagen stop te zetten. Ten eerste maakte  te veel onschuldige slachtoffers tijdens het najagen van haar droom. Familie, vrienden, zelfs haar kinderen en haar man waren de dupe geworden van deze tocht die ondertussen meer op een strooptocht was gaan lijken.

Daar heb je dan ook direct de tweede reden, in deze hyperfocus was geen ruimte meer om te zien wat er mocht gaan ontstaan, geen ruimte meer voor creativiteit, spontaniteit of intuïtie. Allemaal zaken die voor haar heel belangrijk waren en waar ze de verbinding mee verloren was.

Dan staat je nog maar een ding te doen. Je focussen op andere zaken, deze jacht loslaten. Om zo ruimte te maken om dat te laten ontstaan dat je nu met je hoofd niet kan bedenken. Ruimte voor zichzelf, familie, vrienden, man en kinderen. En ruimte voor creativiteit, spontaniteit en intuïtie. En voor vertrouwen want je weet dus (nog) niet precies wat er komen gaat.

“Die 2 rijtjes zijn eigenlijk alles dat écht belangrijk is in mijn leven. Dus eigenlijk laat ik mijn droom leven niet los, alleen de fixatie. Die “one track mind” die al het andere tegenhoudt. Die denkt dat ik alleen gelukkig wordt wanneer ik precies dat doel heb bereikt. Zie je hoe ik mezelf zo al jaren blokkeer om dat te bereiken dat ik zo graag wil?”

Een diepe zucht. Haar lichaam zakt wat in elkaar in een mengeling van verbazing, ontspanning en overgave. Wat is die Voice Dialogue toch een krachtig instrument, het blijft me steeds weer verbazen!

Hier laten we het bij voor vandaag, dit mag gaan integreren, dit nieuwe inzicht zal ze de komende weken van alle kanten gaan onderzoeken en aftasten om zo met creativiteit, ontspanning, spontaniteit en haar intuïtie volgend de volgende stap  te laten ontstaan. Volgende week kijken we verder wat er nog meer gehoord wil worden.

Ben je nieuwsgierig wat dat is, een Voice dialogue? Hier lees je er meer over.

https://vianature.nl/voice-dialogue-in-gesprek-met-jezelf/

Wat ik dacht dat mij nooit meer zou gebeuren

Wat ik zei dat me nooit meer zou gebeuren gebeurde vorige week.

Ik heb mijzelf in de vakantie zo over belast dat ik de masterclass van 5 en 6 januari moest afzeggen. Vreselijk vond ik dat! Ik ben in mijn leven zo vaak over mijn grenzen gegaan en heb daardoor zoveel kansen gemist en afspraken moeten afzeggen. Dat wil ik niet meer! Dat is me ook al jaren niet meer gebeurt maar zo zie je. Je bent en blijft een warhoofd en wanneer je niet goed voor jezelf zorgt raak je de verbinding met jezelf kwijt. Vanaf dat moment dat je uit verbinding raakt voel je niet meer wat je nodig hebt of wat te veel is en dan is het als een sneeuwbal die van een berg naar beneden rolt. Niet te houden en het groeit als een dolle!

Ik was voor alles en iedereen om mij heen aan het zorgen en niet genoeg voor mijzelf. Uiteindelijk kwam ik hard op de grond neer en spatte mijn sneeuwbal uit elkaar.

Ik kon niet anders dan alles stil zetten, hoe vreselijk ik het ook vind.

Wat had ik toen nodig?

Pas op de plaats, stilte, rust en weer terug in verbinding met mijzelf. Ik heb terug gepakt naar de 5 stappen die ik steeds opnieuw neem en die ik andere ook leer om in verbinding met mijzelf te komen en te blijven. Dat is hoe ik helderheid, rust en orde in de chaos creëer. Steeds weer opnieuw! Dat moet je dus echt onderhouden.  Het is net als naar de sportschool gaan. Dat doe je ook niet een keer tot je conditie in orde is en dan ben je klaar. Dat moet je ook bijhouden.

Wat gelukkig wel zo is, is dat zodra je conditie in orde is je weer veel sneller terug veert. Zelfs wanneer je dus onverwachts toch nog een keer struikelt (Want ja hoe vreemd is het eigenlijk dat ik denk dat ik nooit meer zal struikelen, ook ik ben mens). Dus zelfs wanneer je toch nog eens onverwacht struikelt, met een goede mentale conditie ben je veel sneller weer terug bij waar je was. Vol zelfvertrouwen, in verbinding met jezelf, met focus met rust en helderheid in je hoofd en in je lijf.

Wanneer ik terugdenk aan die eerste week in januari denk ik dat degene die mij wat langer volgen en/of beter kennen het wel zagen aan me in de filmpjes die ik die week maakte.

Achteraf was ik, voor mijn gevoel, het gras uit de grond aan het trekken, ik draafde maar door. En tja, gras groeit niet sneller wanneer je eraan trekt! In tegendeel!

Nu ik weer even stil durfde te gaan staan, terug in verbinding ben, met mijzelf, met jullie en alles om me heen voel ik het nog steeds die neiging om aan het gras te trekken maar ik kan het weerstaan. Ik vertrouw weer op jullie en op mijzelf. Ik doe mijn yoga en mijn ochtend routine, ik teken en schrijf, ik ga de natuur in en ik drum op mijn nieuwe sjamanen drum!

Super blij ben ik met die drum, maar ook nog wat verlegen dus die hou ik nog even voor mijzelf voor ik er mee naar buiten ga komen. Maar ik voel wel dat die ook ergens in mijn werk een rol gaat krijgen! Heerlijk hoe dat allemaal zo ontstaat!

Heb je het gevoel na het lezen van mijn verhaal dat deze aanpak jou ook goed zou doen? Ik deel het heel graag met je. Op woensdag 12 januari aanstaande is de gratis masterclass waar je van harte welkom bent wanneer het je aanspreekt.

Het is waarschijnlijk de laatste keer dat de masterclass er in deze vorm komt, er is iets nieuws aan het ontstaan. Dus wil je deze nog meedoen dan leg je tekenmateriaal, pen en papier klaar (we gaan toffe oefeningen doen) en schrijf je in via deze link.

https://vianature.nl/masterclass-krijg-je-warhoofd-helder-in-5-stappen/

Zo ik ga nog even terug naar mijn drum, echt super fijn zo bij jezelf thuis te komen en ook super spannend :0)

Heel veel liefs, Meike

Boos

Heb jij ook zoveel boosheid in je? Boos dat er steeds iets fout gaat. Boos dat je niet voor jezelf bent opgekomen. Boos dat je alles zelf moet doen. Boos dat je geen hulp durft te vragen. Boos dat je nooit genoeg bent. Boos dat je huis niet netjes is. Boos dat je te dik bent. Boos dat je te dun bent. Boos dat je niet genoeg sport. Boos dat je niet goed genoeg bent als moeder, of vader. Boos dat je geen gezin hebt. Boos dat je leven anders is gegaan dan dat je vroeger had gedacht.

Zo kan ik nog wel even doorgaan. Laat ik dat niet doen, ik laat je heel even zelf kijken wat je herkent en dan je eigen rijtje aanvullen.
Doe heel even je ogen dicht en voel, laat de boosheid even opkomen, dat kan je veilig doen want jij bent de baas, je kan het zo weer stoppen wanneer je het toch te eng vind.  Waar ben jij boos over? Wat neem jij jezelf kwalijk?
​
Stop!
Stop daarmee. Vergeef jezelf! Je doet je best! Je doet iedere dag je best om het zo goed mogelijk te doen.
Dat klinkt natuurlijk heel makkelijk, “gewoon” stoppen met het jezelf kwalijk nemen. En nee, natuurlijk is het niet zo makkelijk maar wanneer je de intentie zet om er mee te stoppen zet je wel een deur die dicht was op een kier.
​
Dit zijn patronen die er in jaren ingesleten zijn. Dit soort ingesleten gewoontes kan je veranderen maar geef het even tijd. Stel je legt al jaren je sleutels op dezelfde plek, direct wanneer je binnenkomt (Wanneer je dit niet doet, een heel goed idee voor een warhoofd om dat wel te doen, scheelt een hoop ellende en gezoek) Je sleutels liggen dus al aren op dezelfde plek. Je veranderd nu iets in je lades en nu moet je je sleutels op een anders plek gaan leggen. Natuurlijk kan je dat weer aanleren maar het duurt wel eventjes! Nog dagen zal je in je hoofd eerst naar de oude plek gaan, misschien loop je er zelfs steeds heen en denk je dan pas aan de nieuwe plek.
​
Zo is het ook met het boos zijn op jezelf. Je kan alleen of met behulp van een coach of therapeut je verschillende boosheden aan gaan kijken het van een afstandje gaan observeren. Gaan onderzoeken wat het nu echt is waar je zo boos over bent en jezelf en anderen vergeven.
Wat hier bij kan helpen is om de situatie waar je boos over bent voor je te zien en dan tegen jezelf of een ander (in je hoofd) te zeggen: Het spijt me. Vergeef me. Ik hou van je. Dank je wel. Het kan een beetje raar voelen in het begin, om als jezelf tegen jezelf te praten, maar probeer het maar eens.
​
Vind je het spannend om dit zo zelf alleen aan te gaan pakken of heb je geen idee waar te beginnen. Dan raad ik je zeker aan om hier hulp bij te zoeken. Wanneer je dit opruimt creëer je echt heel veel helderheid in je hoofd.
​
Je mag altijd even contact met me opnemen als je samen wilt kijken of ik de juiste persoon zou zijn om jou hierbij te helpen.

Overweldigende emoties

Word jij ook zo snel overweldigd door emoties?

En dan bedoel ik dus niet alleen maar dat je heel boos word en ontploft. Bij veel warhoofden schiet dit juist naar binnen.
Dan word je heel erg stil, misschien zelfs wel een soort van verlamd. De oorzaak kan zijn dat je overweldigd wordt doordat je iets niet eerlijk vind of dat er zomaar iets gebeurt dat jou opeens enorm raakt. Alsof het draadje ieder moment knappen kan en wat er dan gebeurt? 

Dat is dan vaak iets dat je herinnerd aan een gebeurtenis van lang geleden. Meestal is het niet eens een directe herinnering, het is meer dat je voor je gevoel opeens heel heftig reageert zonder dat je begrijpt wat er precies gebeurt.
Hoe heeft dat met een herinnering te maken? Dat zit zo, je hebt waarschijnlijk als kind iets meegemaakt dat jou toen heel erg geraakt heeft. Dat kan van alles zijn. Het hoeft helemaal niet te voldoen aan allerlei voorwaarden van “was het echt erg genoeg om zo geraakt door te worden?” Toen was het voor jou, als kind zo erg.

Wanneer er nu iets gebeurt dat lijkt op die situatie toen kan je opeens heel erg emotioneel worden. Heel erg verdrietig of boos, terwijl je zelf niet eens begrijpt waarom.
Dit soort emoties kunnen je heel erg overprikkelen. Terwijl er dus net misschien wel iets gebeurt dat jij nu niet eens “overprikkel waardig” vindt.

Met mijn coaching klanten werk ik vaak met dat soort herinneringen. Die kunnen je onbedoeld enorm tegenhouden!

Door ze visueel te maken, via een visualisatie oefening of door ze echt te tekenen ga je ze langzaam steeds beter herkennen op het moment dat het “opeens” gebeurt.

Dit werkt ontzettend verhelderend! Dit laat de mist optrekken die was neergedaald om jou te beschermen. Een bescherming die vaak allang niet meer nodig is maar die je wel nog steeds iedere keer opnieuw toepast.

Dat gun ik iedereen met een warhoofd!

Flow gaat niet vanzelf

“Ik voel de Flow gewoon niet” zegt ze een beetje boos.

“Je voelt de flow niet en daarom doe je het niet? Vraag ik haar nieuwsgierig. Hoe voelt dat dan, flow?” “Nou gewoon, dat je er niet veel voor hoeft te doen. Dat alles vanzelf gaat”

Dit is een hele grote vergissing die veel mensen maken. Want voelen of is het juiste moment is en je door de stroom mee laten voeren, kan alleen wanneer je de rotzooi die de boel verstopt en de flow tegenhoudt hebt opgeruimd.

Dan kan je werken vanuit je hart, vanuit flow. Maar dat opruimen, dat is meestal helemaal niet moeiteloos. Je mag de kanten van jezelf belichten die je al jaren zorgvuldig aan het wegstoppen bent. Dat gaat meestal niet vanzelf. Nee het voelt vaak pijnlijk en ongemakkelijk. Daarom ga je het uit de weg.

Daarom kom je ook bij mij, of zoek je ergens hulp, omdat dit vaak zo goed verstopt zit dat het een blinde vlek is geworden voor jezelf. Je ziet het gewoon weg niet.

Stel je voor dat je in een mooi poel midden in de natuur aan het zwemmen bent. Er is een overflow naar een poel iets lager daaronder. Maar het water stroomt niet door er lijkt iets voor te zitten maar je kan niet goed zien wat.

Langzaam loop je in het water naar de verstopping toe. Die opstopping ligt er al zo lang met een dikke laag algen erover, je kan het bijna niet meer zelf herkennen, je bent het ook zo gewent dat dit er ligt, het lijkt normaal te zijn. Ik kom je helpen en wijs het aan, dan zie je het liggen, hoe kon je daar nu overheen kijken. Je haalt de fietsband en de plastic tas eruit en gooit ze bij het vuilnis.  Je haalt de bladeren weg en ik help je met de grote dikke  tak, die gooien we op de kant.  Het stroomt weer door! Nu heb je flow  gecreëerd!

Zo werkt dat ook bij jou. Wanneer je voelt dat je vast zit in je warrigheid. Wanneer de chaos overheerst. Dan zal de flow echt niet vanzelf zomaar opeens gaan komen! Vergeet het maar.
Dan is het nodig om eerst op te ruimen. Om van alles weg te doen en te ordenen. En vaak heb je daar hulp bij nodig om te zien wat het is dat je tegenhoudt. Ik heb daar zelf ook hulp bij nodig.

Zo creëer je helderheid en duidelijkheid en dan kan het gaan stromen. Dan komt de flow waar je zo vreselijk naar verlangt. Dan lijkt het allemaal opeen veel makkelijker te gaan. En dat is ook zo, je hebt de verstopping weg gehaald en nu kan het heerlijk stomen.

Herken je dit dat ik hier beschrijf? Ik ben benieuwd! Laat je het me weten? Dat kan  als commentaar onder deze blog

Rolverdeling

Heb jij vaak het gevoel dat je het niet goed genoeg doet? Dat je niet goed genoeg bent?

Heel veel chaoten en warhoofden lopen hier tegenaan. Dat komt omdat er zo vaak iets mis gaat, dat je iets kwijt bent, dat je iemand of iets vergeet of dat je er simpel weg niet aan toekomt omdat je steeds bezig bent van alles te repareren.

Heb je wel eens nagedacht wat je allemaal verwacht van jezelf? Welke rollen je allemaal vervult? Ben je werknemer? Heb je een eigen bedrijf?  Bestier je een huishouden? Ben je moeder? (of vader), iemands partner en dan heb je ook nog een rol ten opzichte van je familie, je vrienden, je buren? Ben je vrijwilliger etc. en misschien heb je binnen zo’n rol ook wel weer verschillende rollen?

Het kan je heel erg helpen om al deze rollen eens uit te schrijven en te kijken wat je er belangrijk aan vind, wat je vind dat prioriteit verdient en wat nu prioriteit krijgt.

Ga nu eens na hoeveel tijd je besteed of vrij maakt voor welke rol en hoeveel tijd en energie je eigenlijk hebt.

Wanneer je dat hebt gedaan, ga eens terug naar dat gevoel van niet goed genoeg zijn. Is dat eerlijk naar jezelf? Kloppen je verwachtingen met wat er mogelijk is?

Ja misschien ben je extra tijd kwijt doordat er veel mis gaat en daar valt ook echt winst te behalen, daar kan ik je bij helpen als je dat wilt.

Vaak hebben we zo’n gevoel van niet goed genoeg zijn opgebouwd in jaren, omdat er iedere keer van alles mis ging. En eens even goed en eerlijk kijken naar wat er kan en wat je van jezelf verwacht kan dan ook helpen.

Zal het dan in een keer over zijn, zal je je nooit meer zo voelen? Nee waarschijnlijk niet, maar je kan in ieder geval stoppen met geloven dat, dat gevoel gelijk heeft. En dat is al een hele winst. Je hoeft niet alles te geloven dat je voelt! ;0)

Zo leer je jezelf steeds beter kennen, weet je wat je nodig hebt en weet je wat je jezelf wijs maakt.

Uiteindelijk, met al die stappen opgeteld kom je zo veel verder dan je ooit gedacht had dat je kon. Ook jij ja!

Heb je nog steeds geen idee waar te beginnen? Boek dan een gratis coach sessie en dan kijk ik even met je mee wat er allemaal wel mogelijk is.

https://vianature.nl/iedere-maand-3-gratis-sessies/

Laat je me hieronder weten wat voor  ontdekkingen je hebt gedaan door deze oefening? Of je kan natuurlijk ook altijd een email sturen naar Meike@ViaNature.nl

Ben jij je volle hoofd helemaal zat?

Ken je dat, dat je gesprekken die hebt gehad met mensen blijft herhalen in je hoofd of bepaalde andere gebeurtenissen? En dan vooral de stukken waarin jij iets fout hebt gedaan, volgens jezelf? Het lijkt wel of die pieker fabriek die herhaling waar je in kan raken ’s nachts extra sterk is, heb je dat ook wel eens gemerkt? En dat jijzelf er ook meer in gelooft dat het waar is zo midden in de nacht wanneer je ervan wakker ligt. En dat slecht of niet slapen maakt de mist in je hoofd de dag erna des te groter.

Wist je dat sommige mensen jaren lang dezelfde zaken kunnen blijven herhalen, keer op keer? Als een nachtmerrie terwijl je wakker ligt.

Gelukkig heb ik er zelf niet meer zo vaak last van en wanneer het me overkomt weet ik dat ik overprikkeld of over belast ben, dat ik bepaalde zaken niet goed verwerkt heb, dat ik het contact met mezelf, met mijn (de) kern kwijt ben. Het is nu echt een signaal geworden waar ik dan ook direct op in kan grijpen, nog voor ik er te veel in wegzak en het veel moeilijker geworden is om eruit te komen.

Het eerste dat ik doe om te zorgen dat ik niet meer in die pieker modus zak is schrijven. Iedere ochtend tijdens mijn dagelijkse ochtend routine schrijf ik. Dus niet pas wanneer ik merk dat het nodig is maar gewoon iedere dag voor ik iemand anders spreek ben ik aan het schrijven. In een mooi boekje (dat vind ik fijn, ik houdt van mooie boekjes ;0) schrijf ik alles dat er in me op komt. Van de hak op de tak, werk, privé alles door elkaar. Meestal behoorlijk onleesbaar en dat is helemaal prima want ik lees het zelden terug. Veel mensen doen dit schrijven juist in de avond om dan hun hoofd leeg te krijgen.

Een “brain dump” wordt het ook wel genoemd, je dumpt letterlijk alles dat er in je hoofd rond gaat op papier. En het wonderlijke is dat er dan direct van alles emotioneel verwerkt wordt en geordend wordt. Zelf wanneer je het niet terug kan lezen. En mocht er opeens een boodschappen lijstje tussendoor of wat nog niet geplande taken uit willen, dan zorg je even dat je leesbaar schrijft.

Eigenlijk ruim je even je hoofd op voor je de dag begint (of eindigt), heel fijn en verhelderend.

Nu kan het natuurlijk zo zijn dat je opeens merkt dat je voor je uit zit te staren op de bank, of wakker ligt in bed en vast zit in zo’n pieker herhaling. Pak dan pen en papier en ga schrijven, alles dat er in je op komt. Je mag herhalen en je mag dingen opschrijven die je misschien niet zeker weet, je mag lelijke dingen over anderen schrijven, er zijn geen regels alles mag, gooi het eruit! Het is alleen voor jou, voor niemand anders.

Je zal merken dat het je oplucht en dat het je hoofd helderder maakt. Misschien dat je weerstand voelt, dat is helemaal oké, normaal zelfs. Wanneer je je gedachten op papier gaat zetten ga je ze verwerken en vaak ook toetsten op waarheid of waarschijnlijkheid. Dat roept eerst wat weerstand op. Probeer het toch maar eens uit, geef het een kans. Wie weet hoe fijn je het gaat vinden, misschien ga je het ook wel iedere ochtend doen, of is de avond een goed moment voor jou.

Schaam jij je voor je grenzen?

Trots verteld ze me dat ze deze keer echt haar grenzen aan heeft gegeven. Ze is trots dat ze gevoelt heeft dat er een grens was en die heeft geaccepteerd. Ze heeft het herkent en erkent zoals we dat noemen.

Vaak komen we een grens tegen waar wij vinden dat je geen grens hoort te hebben. Je zou meer aan moeten kunnen, alle anderen om je heen lijken zeker meer aan te kunnen dus als hier je grens ligt maakt het dat je je zwak en klein voelt. Eigenlijk schaam je je ervoor. Het voelt alsof je je aanstelt, gewoon even flink zijn.

Het nare is, als je gewoon even flink bent ram je er zo doorgeen, door die grens. De meeste van ons zijn zo sterk, we hebben ons hele leven geleerd om over onze grenzen te gaan en gewoon door te gaan. Dat zet je sowieso wel aan het denken, klopt het wel dat al die andere mensen echt veel meer aankunnen? Of gaat een groot gedeelte van die mensen ook steeds over hun grens.

Je weet het niet en eigenlijk doet het er niet toe. Dit is jouw grens vandaag. Dat is een feit. En door hem te negeren kan je steeds minder aan. Als een batterij die steeds leger gaat. Sommige mensen trekken hem helemaal leeg en dan gaat het echt mis.

De meeste van ons warhoofden en chaoten laden iedere dag net genoeg op om zich weer de volgende dag door te slepen. Een keer in de zoveel tijd storten ze een paar dagen in en zo voorkomen ze dat de batterij helemaal leeg gaat. Zo zorgen ze dat ze jaren op dezelfde manier door kunnen gaan. Dit is geen leven, dit is overleven!

Wanneer je niet beter weet is het heel knap dat je het zo volhoudt. Knap maar niet slim, want je word er doodongelukkig van en wanhopig. Want je wil niet overleven, je wilt leven! Voluit! Met alles dat bij jou hoort. Maar hoe dan?

Dit is een van de meest voorkomende vragen die ik bij coaching klanten tegen kom. En ik heb goed nieuws er is een antwoord op deze vraag. Niet een antwoord dat ik je zo een, twee, drie kan voorleggen want je raad het al, het is een heel proces.

Een proces waarin je van hard werken naar hart werken gaat.

Waarin je gaat leren hoe je die grenzen kan voelen en hoe je ze op een duidelijke en vriendelijke manier kan aangeven. Hoe je je eigen grenzen leert respecteren en uiteindelijk steeds weer kijkt of je ze iets op kan rekken. Want het mooie is dat door je grenzen te respecteren je meer aan gaat kunnen. Maar dan op een manier die bij jou past.

Dan ben je aan het leven. Dan voel je zelfvertrouwen. Maak je keuzes die bij jou passen en bereik je meer dan dat je ooit voormogelijk had gehouden.

Echt het kan! Ik heb het zelf meegemaakt en zie het gebeuren bij mijn coaching klanten.

En dat, gun ik iedereen!!

 

Hyperfocus

Hocuspocus hyperfocus

Ken je dat? Je begint aan een klusje, maak eigenlijk niet uit of het privé of voor het werk is. Dan kom je iets tegen dat je er aan doet denken dat je iets anders vergeten bent. Eerst datgene dat je vergeten bent maar eens afmaken, anders vergeet je het weer! Terwijl je daarmee bezig bent denk je aan weer iets anders dat ook heel erg belangrijk is. Toch daar maar even mee bezig gaan. Dan pingt je telefoon, even kijken wat of wie dat is, misschien is het belangrijk en daarbij ben je door al die dingen door elkaar eigenlijk niet heel erg lekker aan het opschieten. Dat van alles tegelijk doen geeft een rotgevoel dus de afleiding die de telefoon geeft is meer dan welkom. Zo kan ik blijven doorgaan, voor iedereen die het lastig vind zich op een ding te concentreren zal dit zeker herkenbaar zijn.

Waarschijnlijk ken je het fenomeen hyperfocus dan ook, opeens ben je helemaal super gefocust op één ding. Alle prikkels van buitenaf en ook die vanbinnen uit die niks met je onderwerp van focus te maken hebben verdwijnen. Heerlijk, eindelijk krijg je wat af! Al kan het soms ook lastig zijn. Zo ben ik wel eens vergeten mijn kinderen van school te halen! En wie mij een beetje kent die weet dat mijn kinderen heel hoog boven aan mijn prioriteitenlijst staan, dus daar ligt het niet aan.

Het is dus de kunst om je hyperfocus zelf in de hand te hebben, dan kan je er echt heel veel voordeel mee doen.

Zo creëer ik op dit moment, as we speak, een hyperfocus waardoor ik meerdere blogs achter elkaar schrijf, batchen noem je dat. Ik maak gebruik van de sfeer en het gevoel dat ik oproep bij het schrijven van een blog en ga door. Dit bespaart me zeeën van tijd want om die hyperfocus expres te creëren dat duurt wel even.

Hoe doe je dat dan, hoor ik je denken.

Ten eerste, ik heb tegenwoordig iedere dag dat ik  mijn jongste van school moet halen een wekker staan. Zo hoef ik er niet aan te denken en ben ik altijd (nou ja bijna ;0) op tijd op school.

Ten tweede, dit zelf creëren van een hyperfocus werkt alleen voor zaken die ik interessant vind. Ik kan er wel tegen opzien, omdat ik het spannend vind of niet weet wat ik zal gaan schrijven bijvoorbeeld, maar ik moet het interessant vinden. Dus bijvoorbeeld schrijven, schilderen, creatieve oefeningen ontwerpen, filmpjes opnemen etc.

Wanneer ik ingewikkelde dingen ga doen zoals werken aan mijn website of administratie (dat vind ik minder leuk dus ;0) moet ik echt andere methodes inzetten om te zorgen dat ik het einde van de dag af heb en niet helemaal overprikkeld en opgebrand ’s avonds met mijn gezin aan tafel zit. Hoe ik dat doe varieert van uitbesteden tot in stukjes doen en nog veel meer, daar kom ik in een ander blog op terug.

Terug naar de hyperfocus, ik zorg dat ik ergens zit waar ik niet gestoord kan worden. Ik neem me voor hoeveel ik ga doen, bijvoorbeeld 4 blogs schrijven. Een eerste keer kies ik een hoeveelheid die ik uitprobeer, in iedere geval meer dan dat ik anders zou doen. Ik zorg dat iedereen die in huis, of in de buurt is weet waar ik mee bezig ben, zodat ze me niet storen.

Voor mij is stilte belangrijk maar sommige mensen vinden het juist fijn om in een cafeetje (waar ze niemand kennen) te gaan zitten of iets dergelijks. Zet je telefoon stil en wanneer je op je computer werkt, sluit alle andere tabbladen en zet de email melding uit. (sowieso altijd een goed idee)

Het is even zoeken wat werkt voor jou. Wat jou inspireert. Bijvoorbeeld een bepaalde omgeving, een brainstorm een geur of een beeld dat je oproept.  Dus accepteer dat je aan het uitproberen bent, zodat het oké is wanneer het niet in een keer helemaal lukt. Zorg dan wel dat je achteraf bedenkt hoe het een volgende keer beter kan.

Zodra je in de hyperfocus zit, zorg dat je je lijf blijft voelen, sommige mensen hebben een neiging om alleen nog in hun hoofd te gaan zitten of zelfs helemaal los te komen van hun lijf. Het klinkt raar maar het zal wel herkenbaar zijn voor degene bij wie dat gebeurt. Door af en toe even je aandacht te verleggen naar hoe je lijf voelt kan je je wat meer ontspannen en blijf je zelf meer aan het stuur. Want dat is wel fijn, dat jij de baas blijft, dat het je niet overkomt en dat je er zelf bijna niet meer uit kan komen en zorg je dat je op tijd eet, drinkt of naar het toilet gaat.

Wanneer je hier wat mee geoefend hebt kan het een geweldige tool worden om in te zetten, vooral voor degene onder ons met concentratieproblemen en daar hebben de meeste warhoofden wel regelmatig last van denk ik.

Denk er wel om, een hyperfocus is zoals een sprint tijdens het hartlopen. Je komt in één keer een stuk verder maar daarna moet je echt even ontspannen en er los van komen. Niemand kan de hele dag, iedere dag sprinten. Daarom is het ook goed om dit te doen op dagen of momenten waarvan je weet dat het je energieke momenten zijn. Hoe je daar achter komt, dat ga ik een volgende keer beschrijven.

Ik ben benieuwd hoe jij omgaat met focus en hyperfocus en of het je lukt om het zelf te creëren, laat je me het weten?

Weten wat je waard bent dat is zo makkelijk is dat nog niet.

Bij veel van ons is er vanaf vroeg in onze jeugd al veel fout gegaan. Overweldigd door overprikkeling, niet kunnen focussen, je een buiten beentje voelen, je nooit echt helemaal onderdeel van de groep voelen. Je heel dom voelen, terwijl we vaak juist een hoger IQ hebben dan gemiddeld.

En het is niet alleen vroeger. Ook nu gaat er regelmatig nog iets mis, ook bij mij, dat is wie ik ben, dat zal niet veranderen.
Ik kan wel zorgen dat het veel minder vaak gebeurt en ik kan veranderen hoe ik erin sta.

Zo was ik vanmorgen met mijn broer in het ziekenhuis. Ik had slecht geslapen, het was vroeg, ik ben niet gewent om in Amsterdam te rijden, dus dat kost juist extra focus en we waren de verkeerde parkeergarage ingereden. Gelukkig had de dame achter mij wat ruimte over gelaten dus in de achteruit en hup naar de volgende parkeergarage. (In mijn verdediging het stond ook echt heel onduidelijk aangegeven, vonden ik en mijn broer! ;0)

Toen waren we dus laat en rende we met tassen en sleutels en telefoon nog in de hand naar boven.  Uren later, kwam ik erachter dat het parkeerkaartje onvindbaar was. Dus ik, in die kamer in het ziekenhuis, met allemaal mensen erbij mijn veel te volle en veel te lang niet opgeruimde, hele handtas uitpakken, lekker gênant maar oké, ik moest toch dat kaartje hebben.

Nu gebeurt dat vaker wanneer ik een beetje veel aan mijn hoofd heb, dat ik iets niet kan vinden maar ik weet dan, dat komt wel goed. Dat wist ik nu ook, dacht ik.

Na letterlijk 4 keer mijn tas doorzocht te hebben, begon ik toch een lichte paniek te voelen, ik was hem toch niet echt kwijt? Ik voelde zelfs wat stemmetjes proberen of ze voet aan de grond konden krijgen. Sukkel, waarom nu wéér, let nu eens op en nog wat lelijke dingen.
Maar toen voelde ik, ja dit is naar, het kan zijn, dat het kwijt is, maar dat betekent nog niet dat ik naar deze stemmen hoeft te luisteren. En al helemaal niet dat ze gelijk hebben! En ik werd rustiger. Ging even naar het toilet, dronk een kop thee en dacht na.
We zijn de hele weg terug gelopen, tot in de parkeergarage, en daar, toen we op het punt stonden het op te geven,  in een hoekje, lag de parkeerkaart!  In de haast met mijn handen vol was ik hem verloren en daar lag hij , uren later nog in een hoekje! Gelukkig maar, ze hadden fikse boetes voor verloren kaarten.
Eind goed al goed.

Maar nog even terug, ik wist dus die lelijke stemmen te herkennen (ik heb ze soms ook nog) en ik luisterde er niet naar. Ik nam even pauze om nog rustiger te worden, dacht helder na en vond wat ik zocht.

Daarnaast deed ik nog iets. Ik (h)erkende dat ik rust nodig heb. Zo’n vakantie met kinderen is super leuk maar verre van rustgevend, vind ik. En voor de vakantie had ik mezelf eigenlijk al wat overbelast, dus tel uit je winst.

Deze week zijn de kinderen op kamp en naast het opstarten van werk en genieten van de tijd samen met mijn lief maak ik deze week veel tijd voor mijzelf vrij. Iedere dag ga ik een paar uur de natuur in, doe ik een mini naturequest. Daar laat ik  echt van op. Eén ochtend doe ik de mini naturequest samen met een coaching klant en de rest van de dagen ga ik alleen. Heerlijk echt ontspannen en tot in mijn kern tot rust komen iedere dag een week lang.
 
Wist je dat overprikkeling in fases komt en dat het opstapelt?

Zo heb je dagelijkse prikkelingen, je kinderen die 1000x “mama” zeggen, andere mensen in de supermarkt of onderbroken worden op je werk bijvoorbeeld.  
Dan heb je korte termijn prikkels, bijvoorbeeld een korte, hevige deadline op je werk, een ziek kind of een feestje.
Daarna volgt periodieke overprikkeling. Deze prikkels duren langer maar hebben een duidelijk einde zoals een examen, een moeilijke keuze die je moet maken, een verhuizing of een zwangerschap.
Als laatste heb je de lange termijn overprikkeling hierbij word je langdurig te zwaar belast, zonder duidelijk einde. Bijvoorbeeld constant over werken, mantelzorg of relatieproblemen.
 
Prikkels stapelen zich op en je kan je voorstellen dat wanneer je glas al heel erg vol gestapeld zit door de derde of vierde fase van overprikkeling je de eerste en tweede fase veel moeilijker kan hebben.
 
Dan staat je nog maar een ding te doen, ontspannen! Dit is waarom ik ervan overtuigt ben dat ontspannen de basis, het fundament is van je eigen waardigheid kunnen herkennen en kunnen leven. Anders ben je alleen maar aan het overleven.
 
Want weet je wat het mooie is, met een stevige, ontspannen basis, worden die stemmetjes steeds zachter, die krijgen dan geen voet aan de grond. Er gaat dan ook minder mis en ik kan nog makkelijker geven wat ik waard ben. Het is een cirkeltje, steeds weer opnieuw.

Herken jij jezelf hierin en ben je benieuwd hoe ik dat aanpak?
Er zijn verschillende manieren hoe je met mij kan samen werken aan jouw basis.
 
* Aanstaande donderdag beginnen we met de 10 weekse online cursus “Je zelfvertrouwen aan het stuur”  Via intuïtieve creatieve oefeningen samen online, en via oefeningen voor in de natuur werken we aan al deze thema’s hierboven beschreven. Zodat jij mag zijn wie je bent, met je zelfvertrouwen aan het stuur, en niet die stemmetjes. Je kan nog meedoen, er zijn nog plaatsen vrij. (Deze is al begonnen, binnekort komt er informatie over de volgende)
 
*Vanaf september heb ik ook weer 3 plaatsen vrij voor 1 op 1 coaching. In Boxtel in de natuur of online. Hier werken we aan dezelfde thema’s maar dan nog veel meer persoonlijk op jouw gericht natuurlijk. Klik op de link voor meer informatie en vraag een gesprek aan om te zien of ik degene ben die jou zou kunnen helpen.
 
En in september en oktober komen er eindelijk ook weer OFFLINE workshop dagen “Teken je hoofd leeg”. Dit zijn wellness dagen helemaal in het thema van ontspanning. Met stilte en meditatie in de natuur. Fijn samen intuïtief tekenen en heerlijk eten. Echt een verwen dag voor jezelf! Klik hieronder op de link en claim jouw plek!
In oktober kom ik met mijn mobiel atelier naar Oosterhout.
(Deze workshopdagen staan nog niet op de website, ik stuur je hier door naar een Facebooklink, heb je geen Facebook en wil je meer informatie? Laat het me even weten in reply op deze email en ik stuur je alle informatie toe.)
 

Heb een fijne week,
Hartelijke groet Meike